2. Budowa.

Dystanse dzielimy na :

1. Sprint - do 300km.

2. Średni dystans –od 300 do 500km.

3. Jednio-dniowy dystans od 500 do 800 km.

4. Nocny długi dystans od 800 do 1000 km

5. Maraton –więcej niż 1000 km.

Żeby osiągnąć te odległości, Top gołębie potrzebują doskonałej budowy i mięśni. Wśród Top gołębi są duże i małe gołębie. Waga i wielkość gołębi może być różna, ale my rozważymy średnią budowę, żeby przedyskutować formy i proporcje. Generalnie, większość Top gołębi ma gruszkowatą budowę z klatką jako podstawa.

Gdzie jest różnica? Kształt i proporcje.

Żeby to ułatwić zaprezentujemy reguły A B C :

A. 1.,,Głebokość’ –mostek gołębia jest wystający, można powiedzieć sterczący, mocno wyczuwalny. Cecha ta występuje u gołębi sprinterskich, jak i średniodystansowych.

B 2. Normalny gruszkowaty kształt. Budowa gołębi na średni dystans i jednodniowe długie dystanse.

Te grubsze mięśnie czuciowe rozszerzają się, można powiedzieć, że łatwiej się powiększają. Ponieważ można poczuć te powiększające się mięśnie obok mostka, mostek jest trochę obniżony.

C 3. Kulisty. Budowa dla gołębi do sprintu, na średni i długi dystans. Ta budowa jest najczęstsza. Czujemy, że gołębie są bardziej okrągłe. Mostek jest równy z mięśniami.

Kości widełek są poniżej końca mostka. Są to dwie kości, których koniuszek czujemy. One muszą być tak blisko siebie jak to możliwe, najlepiej -przyległe do siebie. Powinny być twarde w dotyku i nie dać się łatwo wcisnąć – schować. Wszystkie Top gołębie, które badałem miały dobre kości widełkowe. Tyłek i ogon razem są również częścią budowy. Większość Top gołębi ma płaski tyłek. U większości gołębi na najwyższym poziomie, ogon był płaski (horyzontalny), mały dla oka, jedno piórko ogona czasami lekko skierowane w dół. Wszystkie badane Top gołębie, które spotkałem miały ogony w dół. Wszystkie te cechy i formy ogona mają doskonałą linię aerodynamiczną, jest to tzw.,, aerodynamiczny kształt gołębia’’.